WHC HERCULES – HV QUINTUS

WHC Hercules verslaat favoriet HV Quintus

BELADEN DERBY ZORGT VOOR VEEL KIJKPLEZIER ÉN VERRASSENDE WINNAAR
De emoties na afloop van de opnieuw intense derby tussen WHC/Hercules en Quintus waren prachtig. Aan de ene kant de uitzinnige spelers van het Combinatieteam die hun supporters in Vakkie C bedankten voor de geweldige steun. Even verderop dropen de mannen van Quintus beschaamd af. De 29-28 overwinning van de thuisclub werd door de Westlanders als een mokerslag ervaren.

Hoe is het mogelijk? Dat was nog urenlang de meest gestelde vraag in de sporthal Boswijk. Quintus domineerde op alle fronten gedurende de eerste 25 minuten van het boeiende spektakel. Tussenstanden van 3-8 (na tien minuten), 6-11 (na een kwartier) en 9-13 (met nog vijf minuten op de klok) deden vermoeden dat er voor het team van coach Neso Saponjic geen vuiltje aan de lucht was.

De schoten van Jordan Beukman, Marnix Roos en Ricardo Holman vlogen er zo makkelijk in, dat er gevreesd moest worden voor een afstraffing van de thuisclub.

KLASSE
Maar plotseling kantelde de partij volledig. Met een paar omzettingen en wissels begonnen de mannen van het technisch duo Wesley Hage/Nick Masmeijer te handballen. Op de manier zoals we weten, dat ze het kunnen. Met flair, met doortastende acties, met venijnig verdedigen. Aspecten die juist de afgelopen weken regelmatig ontbraken.

Vooral de grote talenten Daan van Vliet (16 jaar pas) en Sil Klompé (17) lieten zich in die fase nadrukkelijk gelden. Van Vliet met zijn formidabele schoten en de sterk spelende Klompé met zijn onnavolgbare individuele acties maakten indruk. Voeg daarbij de klasse van de pas 21-jarige routinier Koen Houdijk en de rollen waren bij de rust compleet omgedraaid.

Van 9-13 werd het 15-14, 16-15 en bij het wisselen zelfs 17-16 voor de Hagenaars. Waarbij de treffer van aanvoerder Houdijk, laag van onderen ingezet naar de verre kruising in de bovenhoek, van ‘wereldklasse’ was.

Hoofdschuddend liepen de Westlandse spelers én vooral trainer Saponjic toen al naar de kleedkamer. Alsof ze de bui al zagen hangen. De Heulse supporters hadden de hoop dat de veeleisende Saponjic de zaken wel op de rails zou krijgen na zijn indringende toespraak in de rust.

Maar eigenlijk gebeurde het tegendeel. Ziggy Eijsenring (uitstekende tweede helft) en (natuurlijk) Daan van Vliet zorgden binnen twee minuten voor 19-16. Vervolgens toverde Quintus twee prachtige doelpunten uit de hoge hoed. Troy Oranje speelde vallend en achter zijn nek langs Marnix Roos aan in de break. En de ‘vlieger’ van Jordan Beukman op diezelfde Marnix Roos was van ongekende schoonheid.

WORSTELEN
Zou dat dan de ommekeer zijn voor Quintus? Nee, niet echt! De ploeg bleef worstelen en sommige spelers leken overdonderd door de luidruchtige supporterskern van WHC/Hercules op de tribune. Veel balverlies, slordig afspelen naar de cirkel en nogal wat gemiste kansen hielden Quintus steeds op achterstand.

Tim Frenk (‘Ik heb hier nog nooit verloren van Quintus’), Ziggy Eijsenring en de geweldig spelende Jonah Baak aan de cirkel (speel die jongen toch veel meer aan…) zorgden er steeds voor dat hún team op voorsprong bleef: 24-21; 26-24 (beheerste lob van Tim Frenk); 27-25; 28-26 en 29-27.

Toen Troy Oranje 29-28 binnenschoot, leek de partij op een puntendeling uit te draaien. De thuisploeg verspeelde de bal, maar Quintus kwam in ondertal door een tijdstraf van diezelfde Oranje. Toch kreeg Quintus nóg een mogelijkheid om tenminste één punt mee te nemen. De strafworp van Jorian Baauw werd echter knap gestopt door de sterk keepende Lars Hemmes. Dat was sneu voor Baauw, want hij benutte daarvóór alle strafworpen perfect en speelde een voortreffelijke partij. Alleen hij al had meer verdiend…

Tekst; site WHC Hercules/Pieter Lotman AD Sport

Deel dit bericht met je vrienden via: