WHC-Hercules-E&O Hurry Up

WHC/HERCULES SCOORT GENOEG, MAAR NU OOK NOG VERDEDIGEN

VIJFDE OVERWINNING OP EEN RIJ VOOR TEAM VAN COACH WESLEY HAGE

Het sierde de spelers van WHC/Hercules, dat zij na afloop stuk voor stuk toegaven dat ze een weinig verheffende partij hadden gespeeld. Ondanks de uiteindelijk nog ruime 39-31 overwinning op E&O waren ze niet tevreden over hun eigen prestaties. De thuisclub handbalde, vooral verdedigend, met weinig energie waardoor de Emmenaren lang in het spoor konden blijven.

Uiteraard vlogen ook nu weer de clichés door de lucht. ‘Zo’n wedstrijd zit er altijd wel een keer tussen’, hoorde je van de een. En de ander verkondigde: ‘Ook slechte partijen moet je winnen om bovenin te eindigen.’

Waarheden als een koe, dát wel, maar de toeschouwers hadden daar eigenlijk geen boodschap aan. Die hadden zich verheugd op een aantrekkelijk kijkspel met flitsende combinaties na de successen van de afgelopen weken.

Maar het spel van de Hagenaars wilde maar niet vlotten. Al moet gezegd worden, dat het in aanvallend opzicht allemaal nog best meeviel. Coach Wesley Hage beschikt over veel technisch geschoolde spelers die allemaal kans zien om met een wervelende passeeractie fraai te scoren.

VERDEDIGEND ZWAK
Het probleem zat hem dit keer vooral in de verdediging. Zelf 39 doelpunten binnen schieten, is prima. Valt niets op aan te merken, al was er toch nog veel balverlies. Maar 31 treffers tegen krijgen tegen dit E&O kan gewoon niet.

Ook coach Hage onderkende dat, wisselde veel door, maar om de een of andere reden kreeg hij zijn dekking niet op scherp. ,,Verdedigend te weinig energie. Zo van: even uitrusten aan de cirkel. Maar dat kan natuurlijk niet. Ook als het wat minder gaat, moet je juist bikkelen vanuit de defensie.”

Dat WHC/Hercules, zonder de geblesseerde Stan Zwinkels (schouder) en Mauro van de Wiel (gebroken pols), de partij niet kon verliezen, was halverwege de eerste helft al wel duidelijk. Toch was de opening voor de Emmenaren, die met 1-4 binnen vijf minuten lieten zien, dat zij met duidelijke bedoelingen naar sporthal Boswijk waren gekomen.

Ook bij 2-5 en 4-6 was E&O de bovenliggende partij. Vooral de altijd makkelijk scorende Max Voermans, voor deze avond even uitgeleend door Hurry-Up aan hun samenwerkingspartner, had er zin in. Hij kreeg daarbij steun van die andere schutter, Stijn Brinks, en van cirkelloper Wouter Pronk die ook volop genoten van de vrijheid die zij kregen van de Haagse verdedigers.

ZELFKRITIEK
Coach Hage zag dat het niet lekker liep en haalde zijn spelbepaler Koen Houdijk naar de kant ten gunste van de altijd betrouwbare Ziggy Eijsenring. Houdijk met zelfkritiek: ,,Terecht, want ik maakte zo veel fouten. Niet normaal. Hoe dat kwam? Geen idee, ik ben wel ziek geweest net als sommige andere jongens, maar dat mag geen excuus zijn voor al die afspeelfouten.”

Eijsenring bracht wat meer overleg met zijn spel en nog voor de rust herstelde de thuisclub de balans met de 17-14 tussenstand. Aan dat herstel lagen een serie fraaie acties van Sil Klompé ten grondslag die door de vijandelijke verdediging laveerde en óf zelf scoorde óf een strafworp mee kreeg. Het was jammer, dat de jeugdinternational bij zijn laatste actie op het hoofd werd geslagen en vervolgens licht duizelig en misselijk uit voorzorg aan de kant moest blijven.

Na het wisselen bleef het in het centrum van de defensie aanmodderen. Vooral op de beide halfposities werd veel te weinig (of helemaal niet) uitgestapt op de Drentse schutters. Marijn van de Ree pakte vaak wél stevig aan en ontregelde daarmee de aanval van E&O, maar hij kreeg, net als de beide keepers, te weinig steun van de rest verdedigers. Van de Ree schoot overigens ook nog fraai uit de tweede lijn loepzuiver een bal in de kruising. Dat zou hij wat ons betreft met zo’n schot vaker mogen doen…

PERFECTE VLIEGER
Halverwege de tweede helft leek de thuisploeg zich bij 28-20 toch nog naar een ruime overwinning te spelen. Koen Houdijk had zich hersteld en kende een sterke periode. Sten Maas was effectief vanuit de rechterhoek en een groot compliment verdiende Andries Bakker met zijn koele en zuivere afronding.

Jari van de Moosdijk en Lars Vogelaar kogelden een paar ballen binnen en Jonah Baak bediende Andries Bakker op maat in de break.

Toch verviel het Combinatieteam weer in de oude fout door de verdediging te verwaarlozen. Daardoor kon E&O de achterstand nog wat bijspijkeren zonder dat het verschil echt kleiner werd.

Het mooiste doelpunt bewaarde WHC/Hercules tot het laatst: een perfecte ‘vlieger’ op maat aangespeeld door Ziggy Eijsenring en afgerond door Lars Vogelaar. Daardoor eindigde het duel toch nog met een mooi slotakkoord: 39-31.

Bron/tekst; AD SPORT/PETER LOTMAN

Deel dit bericht met je vrienden via: